Bobby is vanwege onverwacht veel te veel werk nogal uithuizig en dan valt ook nog eens zijn collega K. van de trap en zit hij de hele avond aan haar zijde op de Spoedafdeling in het UMC. Wat een toestand. Ondertussen voel ik mij eenzaam en allenig te Utrecht. Ik zou naar de buurtmoestuin kunnen gaan, maar in het voortwoekerende onkruid heb ik vandaag helemaal geen zin.
Ik moest maar eens een terrasje. Zo rijd ik in de bolide naar Amsterdam waar ik met Leen op het Kadijksplein een terrasje pak. Hoe is het met jou? Met mij is het zo. Wat is dat heerlijk en mooi. Als ik weer thuiskom zit Bobby op de bank. K. heeft een gescheurd borstbeen en gebroken halswervels. Ze wordt as we speak des nachts geopereerd. Haar dochters en zuster zijn nu bij haar. Och! Het leven zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten