The Wall

Mijn Nespresso-apparaat lekt. Eigenlijk al jaren. Het is een Krupps die ik jaren geleden gratis bij een abonnement kreeg, tot mijn woede. Want als je eenmaal aan de Nespresso bent, dan moet je die hele dure cupjes kopen. Maar ik was toch omgegaan. Want makkelijk en lekker. 

Wat er aan de hand was? Het hele aanrecht loopt regelmatig onder. Een jaar of twee geleden begon het. Toen bedacht Bobby het euvel te verhelpen met schoonmaakazijn, om verkalking tegen te gaan, wat altijd wel even hielp, een week of twee, maar steeds minder. 

En nu Reenske er is en veelvuldig gebruik maakt van het apparaat is de lekkage niet langer te negeren. Na enig vooronderzoek op internet besluit ik naar de BCC te gaan, want die heeft de meeste apparaten op voorraad staan. Er is een BCC in The Wall die ook doordeweeks is tot 21 uur open is. The Wall is een futuristisch winkelcentrum in de geluidswal langs de A2. Er is ook een MediaMarkt daar. Een mislukt project. Er komt geen kip, zeker niet doordeweeks. En daar ga ik dan op zomaar een woensdagavond naar toe. Als je toch al een beetje op het randje zit vanwege het vele werk dan is zo'n uitje naar The Wall geen kattenpis. Hoe kom je ik er, waar moet je dan parkeren, hoe duur is dat parkeren, wat een gigantisch parkeerdek, waar moet ik on godsnaam staan, is het hier wel veilig, wat doen doe losstaande auto's hier, worden hier criminele transacties gedaan? Waar is de betaalautomaat, enzo. 

Deze onrust allemaal overwonnen hebbende (het zijn alleen maar gedachten, zeggen de boeddhisten) kies ik onder begeleiding van een aardige Chinese verkoopster een Pixie. Nee, zegt ze, er komt hier bijna niemand. Wij zijn open omdat de MediaMarkt ook open is.

En dan dat parkeerdek weer af zien te raken. Het is al met al slechts een uur van mijn leven, maar wat voor uur.