Will vertelt dat zij toen zij eens geveld was door een gebroken arm ‘organisch’ was gaan wandelen. Huh, zeg ik, organisch? Dan stapte zij ‘s morgens zonder plan de deur uit en zag ze wel waar zij terecht kwam. Zoiets doe ik nu ook. Bij mijzelf de deur uit wandelen levert niet meer zoveel verrassing op dus ik neem Bus 27 naar de Botanische Tuinen bij de Uithof die tegenwoordig geloof ik Utrecht Science Park heet. De vorige keer dat ik er was laadden er net voor ik aankwam drie bussen hoogbejaarden met veel hulpstukken uit. Nu zijn er vier grote groepen scholieren met opdrachten.
Een bezoek aan de Botanische Tuinen is altijd den cadeautje. Er zijn teveel planten om apart te bekijken, dus je scharrelt en snuffelt er maar wat tussendoor, en bent verpletterd door de enorme kennis van zaken. Maar vooral is het genieten van de honderden tableautjes die ze bij elkaar geschikt hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten