Miniserie op Netflix: Unorthodox. Vier afleveringen (slechts). Adembenemend prachtig. Een 19-jarig meisje Esther van uit een streng orthodoxe Chassidische gemeenschap in Brooklyn New York, een groep die oorspronkelijk uit Hongarije komt. Het begin is heel sterk, je weet de eerste minuten niet of je naar een film uit de jaren vijftig kijkt of naar iets van nu. Nu dus. Het meisje gaat een gearrangeerd huwelijk aan, met een even bange onhandige jongen, de seks wil niet, iedereen bemoeit zich ermee, want kinderen baren is het enige wat telt voor een Chassidische vrouw. Zij vlucht uiteindelijk naar Berlijn en droomt van een opleiding op het conservatorium. Haar moeder woont in Berlijn, met een vrouwelijke geliefde nog wel.
Het meisje is zo jong, zo kwetsbaar, zo lief, zo dapper. En de film is zo genuanceerd, kiest niet per se partij, of wel, maar de mensen in de Chassidische gemeenschap worden niet per se allemaal als slechteriken geportretteerd, meer als mensen die totaal vastzitten in hun systeem en bang gemaakt om eruit te stappen.
De serie is gebaseerd op de memoires van Deborah Feldman, die opgroeide in een zeer orthodoxe gemeenschap in New York, die ze jaren later zou ontvluchten om een nieuw leven op te bouwen in Berlijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten