Ouder worden voor dames

Vanavond van Sinterklaas gekregen en nu al gelezen: Wen er maar aan van Maike Meijer, actrice, bekend van de tv-serie ‘Toren C’. Eerlijk gezegd dacht ik dat de andere Toren C-ster (Margôt Ros) het geschreven had, maar dat had ik mis. Het is een soort dagboek van een actrice na haar vijftigste in verval. Ze krijgt hangarmen, vetrollen en hangtieten, niks past en staat meer, heeft een echtgenoot die ook steeds boller wordt en in een lycra pakje gaat racefietsen. De seks is vrijwel non existent en de zoon gaat het huis uit. 

Mama krijgt geen rollen meer, ze wordt achtervolgd door de UWV-ambtenaar, heeft vriendinnen die nog prachtig en vol aan de bak zijn. Hoe erg kan het zijn. Deze Maike vergroot alles enorm uit, dus het is om te lachen. Net al in Toren C. Het is vermakelijk hoe ze al dat klein leed rond ouder worden met (zelf)spot benadert. Ze tekent ook nog al het lichamelijke leed dat ze beschrijft. Heel eerloos. 

Het boek is in eigen beheer uitgegeven en in een maand heeft ze al vijf drukken. Knap hoor. Ik vermoed  dat ze met voorzichtige oplages heeft gewerkt en dan zit je als de verkoop goed gaat zo aan je vijfde druk. 

Even opgezocht hoe deze Maike Meijer er ook alweer uit ziet, en ik vind haar nog altijd beeldschoon en fris en fruitig, 53 is ze, maar al die dingen zijn natuurlijk relatief. Als meisjes van 27 klagen dat ze al 27 zijn dan menen ze dat ook.