Dell

De afgelopen keer dat er een student langskwam van de firma Student aan Huis, die mensen met hun computers helpen, verzekerde hij mij dat met mijn laptop alles goed was maar dat wel mijn Windows nodig ge-update moest worden. Hij zette het updaten in gang en verliet het pand. De volgende ochtend was het updaten nog niet klaar.

Hoe het precies zat en ging weet ik niet meer, maar sindsdien was mijn laptop heel erg traag. Opstarten duurt wel drie minuten, elke handeling op mijn blog duurt een minuut. Veel wachten, heel ergerlijk. Een nieuwe harde schijf (à € 150) zou wellicht uitkomst kunnen bieden, maar Bobby bedacht om mij voor mijn verjaardag een nieuwe laptop te schenken. Heel lief. Een refurbished als-nieuw exemplaar uit de zakelijke markt. Die hebben we gisteren op Koningsdag gehaald bij de firma MicMac uit Overvecht. Die is daarin gespecialiseerd en heel betrouwbaar, zo heeft hij gehoord van iemand die dat weten kan. Het is een zwarte Dell geworden, terwijl ik eigenlijk van het type ben: doe mij maar een glimmende rode. Ik had een prachtige glimmende rode Acer, twee laptops geleden.

Nu ben ik doende om de nieuwe laptop aan de praat te krijgen, en wel precies zo werkende als de oude. En dat valt niet mee met Windows-computers. Al de hele dag ben ik bezig. Hoe krijg je alle e-mail en alle bestanden van de oude laptop op de nieuwe? Ik heb een externe harde schijf die door de ene laptop wel maar door de andere niet herkend wordt. Hoe kan dat? Hoe beveilig ik alles? Hoofdpijn. Nekpijn. Moet ik nu weer een Student aan Huis bestellen? 

Met de nog niet helemaal heringerichte nieuwe laptop probeer ik een Zoomrepetitie met het koor, maar nog niet alles is halverwege de repetitie verschijnt er een ballonnetje onder in beeld: 'Pas op! U werkt met een verouderd systeem!’ En de webcam doet raar. 'Het hoort er nu eenmaal bij', sust Bobby, die met een boek op de bank ligt. 'Een nieuwe computer is altijd gedoe en nooit fijn.' Ik moest geloof ik eerst maar eens gaan slapen.