Gezien op Netflix de Zweedse film 'Svinalängorna' (2010). Zeer indrukwekkend en aangrijpend, mag ik wel zeggen. Hoofdpersoon is de dertiger Leena, mooie vrouw, gelukkig met man en twee dochters. Een telefoontje van haar in het ziekenhuis stervende moeder haalt oude wonden open. Zij herinnert zich weer hoe zij en haar broertje vroeger probeerden te overleven in een gezin dat werd verscheurd door alcoholisme en huiselijk geweld.
De film is gebaseerd op de gelijknamige Zweedse bestseller, de debuutroman van de Zweeds-Finse schrijfster Susanna Alakoski, Zij werd geboren in 1962 in Vaasa in Finland en bracht haar jeugd door in de wijk Fridhem in Ystad. Het is een semi-autobiografisch verhaal. De film is het regiedebuut van actrice Pernilla August en was de Zweedse inzending voor de Oscars in 2012.
In de film zie je dat de jonge Leena krampachtig probeert om het gezin bij elkaar te houden. Ze zorgt voor haar jongere broertje en helpt haar moeder en ook haar vader zo goed en kwaad als ze kan. Leenes vader wordt gespeeld door Ville Virtanen, die centraal stond in de Netflix-serie Sorjonen. Hij heeft nu een compleet andere rol en wel die van de aan drank verslaafde vader. De nare herinneringen nemen Leena helemaal in beslag. Je met wel een beetje aan de kinderen van Ruinerwold denken. Hoe ze na die nare jeugd en in dat gelukkige huwelijk terecht is gekomen blijft in het midden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten