De terugweg van het strand naar het huisje boven, drie kwartier rijden, is een wonder van kleurbeleving. Het blauw van de hemel boven het strand, en de donkergrijze wolken tegen de steile zwarte heuvels waar wij wonen aangeplakt, en daarboven weer een dreigende roze en lichtblauwe hemel. Terwijl we in de auto nog zitten na te stomen van het strandbezoek voelen we ook alweer de ijzige kou van het landschap boven optrekken. En onderwijl doet zich dan ook nog eens rechts van ons een traumhafte lichtgele zonsondergang voor. La Palma: niet voor één gat te vangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten