Hunkemöller

Of ik niet door kan gaan met de verhaallijn Galajurk. Natuurlijk, want het leed is nog lang niet geleden. De jurk is nu dan wel bij de Turk, maar er moeten natuurlijk nog hysterische oorbellen bij en flatterend strapless underware onder. Waar haal je dát nu weer? Eerst maar eens naar de Hunkemöller, maar die hebben dat niet. Die verwijzen me naar V&D die net een partijtje binnen zou hebben.

Bij V&D stuurt de jeugdige caissière me door naar een middelbare collega die op de grond zit tussen dozen bh's en corset-achtigen. Desgevraagd reikt zij mij wat elastieken corrigerende body's aan (zwart of beige) en dat was dat. Ik moet mij - zónder de geruststellende aanwezigheid van een begripvolle leeftijdgenote - redden in zo'n onbarmhartig pashokje, waar je je - zéker in dit soort kledingstukken - al gauw een opgestopte worst voelt. Never nooit niet. Wég hier!

De Hema dan maar. Nee, dat is het ook niet. Wat nu? H&M? Wat zijn er op zomaar een woensdagmiddag veel meisjes en vrouwen aan het shoppen en wat beleven ze een plezier in het zoeken van jurken en lingerie! Uiteindelijk vind ik een prachtig roze bustier, of 'lijfje' zoals het ding heel vriendelijk heet bij H&M, dat beetje strak zit, maar past. Het antwoord!

Op weg naar huis kom ik langs de kapper. Heb je tijd? Hij heeft tijd. Onder het knippen vertel ik alles over het Gala. O! zegt-ie, zal ik je haar bloedrood verven? En zal ik zaterdag je haar föhnen? Bij een hysterische jurk met hysterische oorbellen hoort ook hysterisch haar. Voor ik ja heb gezegd heeft hij mij al ingeboekt. Zaterdag 17 uur.