Frances heeft een baby. Frances, daar blogde ik vroeger wel over, want wij maakten samen een blaadje. Elk nummer deden we een nieuwe duofoto, die meestal op bijzonder onflatteuze momenten genomen werd. 's Morgens in de vroegte. We reisden heel Nederland door op zoek naar onderwerpen en ratelden de meest onzinnige conversaties bij elkaar. Ze kreeg daardoor op dit blog een eigen verhaallijn.
Maar: das war einmal. De tijd deed haar werk. Het blaadje werd opgeheven. Ik mis haar wel. Nu heeft ze een baby: Mirea heet ze. RoRo7 en ik gaan op babybezoek. Mirea kan tot mijn verbazing en onuitsprekelijke vreugde heel goed met mij. Ze is zo lief, zo klein, zo zacht. Ze ruikt helemaal naar melk, zegt mama Frances. Ik weet dan weer niet hoe moedermelk ruikt.
Frances zegt dat ik áltijd even langs mag komen om Mirea aan mijn borst te klemmen. Stel je voor dat ik dat echt zou doen.
Maar: das war einmal. De tijd deed haar werk. Het blaadje werd opgeheven. Ik mis haar wel. Nu heeft ze een baby: Mirea heet ze. RoRo7 en ik gaan op babybezoek. Mirea kan tot mijn verbazing en onuitsprekelijke vreugde heel goed met mij. Ze is zo lief, zo klein, zo zacht. Ze ruikt helemaal naar melk, zegt mama Frances. Ik weet dan weer niet hoe moedermelk ruikt.
Frances zegt dat ik áltijd even langs mag komen om Mirea aan mijn borst te klemmen. Stel je voor dat ik dat echt zou doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten