Je zou blij moeten zijn met die hitte, maar het valt niet mede. Gekookte hersenen maken een beetje moedeloos zo niet zwaarmoedig. Maar erover mopperen: dat zie ik ook niet zitten...
Ik bel Will: Ga je mee eten bij de Griek? Hij zit vlak achter je werk en hij is heel lekker. En zo zit ik voor de dérde keer in drie weken bij De Ouzerie. De bediening (een Rotterdammer) kan ook niet tegen de hitte. Maar hij bedient graag en gezellig en brengt onvermoeibaar verse ijsblokjes, die we in onze halzen laten smelten.
Will sluit af met een grote ijscoupe en slagroom. Wil ik óók! Oeps. Dat mocht niet van het dieet. Maar men moet toch wat!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten