Op het werk maken we steeds grappen over dat 'Code Rood' van de ANWB. Typisch Nederlandse betutteling, vinden we dat. Watjes! Ook als Zus1belt of ik tijd heb om te lunchen, want onderweg van Hilversum naar Den Helder is zij in Amsterdam gestrand, heb ik nog niet veel door, maar dan beginnen we wel de nieuwssites in de gaten te houden.
Oma vertelt: Ik herinner me goed de storm van 1973. Díe was erg. Ik was een jaar of zestine en ik moest naar school. Het stormde zo dat ik niet langs de flat kon. Ik kwam er níet langs. Ik raakte heel heel heel erg in paniek dat ik te laat op school zou komen en straf zou krijgen. In 1973 lééfde ik nog niet eens, zegt Vinnie.
Er schijnt een dode gevallen op de Ceintuurbaan. En even later één op de Herengracht. Er rijden geen treinen meer. En ook geen trams. Er zijn veel bomen omgewaaid, op auto's en bovenleidingen. De brandweer adviseert alle Amsterdammers in huis te blijven...
Ik heb een bijeenkomst aan de Prinsengracht. Gaat die wel door? Ja, zeggen ze daar, nieman heeft afgezegd, dus die gaat door. De bolide kan ik kwijt op het Frederiksplein. Veel bomen daar. Hú! En wandelend langs de Prinsengracht krijg ik wel iets mee van de chaos in de stad.
Maar pas 's avonds bij AT5 live voor het Centraal Station, waar helemaal geen trams en treinen rijden, Hart van Nederland die heel veel filmpjes heeft van omgevallen bomen op auto's en huizen, en mensen die aan het strand tegen de wind hangen op RTV Noord Holland dringt het in volle tot mij door. Was ik daar aan het strand maar geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten