Bobby is voor de koffie nooit helemaal scherp, zegt hij zelf. Vandaag haalt hij per ongeluk witbrood bij Rachid. Ik kan me niet heugen wanneer ik witbrood at. Dat is echt een taboe. Je eet grof volkoren.
Het roept onmiddellijk herinneringen op. In mijn studententijd kocht ik af en toe een halfje tijgerbrood. Dat was verboden, maar ik vond het zó lekker. Daar schudde ik dan pure hagelslag op. Lekker veel. En dan nam ik er nóg een en nóg een, net zo lang tot het op was. Als ik een heel brood had gekocht had ik het ook helemaal opgegeten. Witbrood vult niet, zeker niet dat verse.
En zo herinner je je ineens weer de boterhammen des levens. Bij ons thuis aten we Tarvo Moutbrood. Dat was lichtbruin fabrieksbrood. Heel zacht. Dat vulde ook niet. Uw bakker uw dokter, was de pay-off. Mijn vader wilde dat niet, die kreeg grijs brood, dat was ongebleekt witbrood. Hij wilde ook geen voorgesneden brood, dus hij kreeg door mijn moeder gesneden dikke boterhammen. Op de site tarvo.nl zie ik dat het nog steeds bestaat, tarvo is dit jaar 80 jaar geworden, en wordt nog steeds veel verkocht. Alleen niet in míjn supermarkten.
Nu het is zoals het is neem ik - tegen alle dieetregels in - ook maar een derde boterham. Mmm! Met hagelslag. Mmm! Bobby en ik eten nooit hagelslag dus de hagelslag is jaren oud en helemaal wit uitgeslagen. Wat me eraan herinnert dat je ook hagelslag bij de chocolaterie kunt kopen. Mmm!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten