Het zegt u waarschijnlijk niets, maar voor mij is dit een prachtige foto. Op de Facebookgroep 'Oud Emmen' houden mensen hun herinneringen aan Emmen levendig. Deze bushalte valt vandaag in de 'bus': hij zag/ziet er uit alsof hij eeuwigheidswaarde had/heeft, maar hij is er al lang niet meer. Ook die bussen niet.
Mijn herinneringen eraan zijn van halverwege de jaren zeventig: het laatste jaar op het gymnasium en mijn eerste studiejaren in Groningen. Ik moest elk weekenf thuis komen. Vanaf dit busstation vertrok Bus 50 naar Groningen. De eerste jaren was er alleen een langzame bus, twéé uur deed die erover. Die slingerde links-rechts over de hele Hondsrug. Mudjevol was die bus. Meestal moest je staan. Later kwam de snelbus, die deed er 50 minuten over. Ik wilde toen niet meer naar Emmen, dus ik haatte die bus.
Op dit busstation deed ik ook mijn eerste zoen. Een jongen uit Valthe. Ik was heel heel heel verliefd en nu ben ik zijn naam kwijt. Hij had prachtig heel lang krulhaar. Het is na die ene zoen nooit wat geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten