Vandaag is het Blue Monday. Sommigen zeggen tenminste dat het vandaag is, anderen zeggen dat het volgende week maandag is. Deprimaandag. De meest deprimerende dag van het jaar, De dag waarop je je realiseert dat je goede voornemens alweer niet zijn gelukt en dat je vakantie verder weg lijkt dan ooit. Bij mij is het ook erg. Ik heb weinig geslapen, ik kan mijn bed niet uit komen, ik mis alle treinen en sta te kleumen op de perrons. En we vergaderen maar steeds.
Er is vandaag een wiskundeleraar van het dak van zijn school gesprongen. Te Den Bosch. Die had nog eens Blue Monday. In De Telegraaf hebben ze een leerling gevonden die vertelde dat hij heel aardig was. En vijftig. En gescheiden. En eenzaam. 'Het was een lieve man van ergens rond de vijftig jaar. Hij gaf op een vrij onorthodoxe manier les. Je kreeg een heel persoonlijke benadering. Niet klef, maar menselijk. Als ik een probleem zou hebben, was hij de docent naar wie ik toe zou gaan. Op privégebied was hij een eenzame man . Een jaar of tien geleden is hij gescheiden. Waarom hij hier op school een einde heeft gemaakt aan zijn leven? Dat durf ik niet te zeggen, maar het lijkt me duidelijk dat hij hier een statement mee heeft willen maken. Je kan zo’n treurige daad ook thuis doen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten