Thuis te Zuilen

De hele week heb ik me er al op verheugd; de uitreiking van de Zo-is-Zuilen-Award in de Parel van Zuilen. Al mijn Nieuwe Vrienden in de wijk bijeen. Actieve mensen. Idealisten. Kunstenaars. 

Eerst krijgt 'onze' Suzan van de Springertuin de Gouden Peer 2016 van de Springertuin. Dat is een peer gesneden uit hout van een gouden regen. En dan krijgt van acht genomineerden De Vrijwilliger Brandweer Zuilen de Zo-is-Zuilen-Award.

Mijn levensproject Thuis-te-Zuilen krijgt steeds meer handen en voeten. Ik ontmoet de kunstenares Beatrijs Wind, die mooie kunstwerkjes maakt waar je je op kunt abonneren, de dichter Menno Olde Riemerink (Smit), die over twee weken een kunstenfestival organiseert in ons Zimihc-theater. De cabaretière / zangeres Marloes Klaassen van wie ik in september een filmpje maakte. Esther Kersten, de wandelcoach. Ady Hoitink, buurtmakelaar, die alles en iedereen aan elkaar verbindt. De twee redacteuren Marcel Reijmerink en Benno van der Maten van de buurtwebsite Zo-Is-Zuilen.

Zij vinden mijn idee om interviews voor hen te maken helemaal top. 'Wie ben jij', vragen ze. En wie ik ben, heb ik besloten te vertellen, is de persoon achter de Facebookpagina Niftarlakeplantsoen en het buurtbiebje. 'O! Wat leuk! Ik dacht wel eens: wie dóet dat?' zeggen sommigen. 'Nou', zeg ik, 'dat doe ík.'

Ik geniet altijd erg van de belevenissen van Zus4 in haar minidorp Kirch Kogel /Reimershagen in Mecklenburg Vorpommern, die overal voorzitter of bestuurslid van is en loco-burgemeester, en organisator van dorpsfeesten en taalcursussen. Dat mag ik nu allemaal beleven op Zuilen. 

Als ik in de nacht thuiskom zit Bobby voor de houtkachel te genieten van zijn boek over experimentele Russische kunstenaars in de tijd rond de Russische Revolutie, dat ik voor hem bij De Slegte Rotterdam gescoord heb. En hij luistert grijnzend naar mijn verhalen over al mijn nieuwe buurtvrienden. En we bakken een tosti. Mmm. Thuis te Zuilen.