zondag 17 juli 2022

De voorpret

We weten nu wel ongeveer welke vakanties we leuk vinden. Mooie campings aan de kust, daar vijf dagen staan en een  beetje de omgeving ontdekken. Niet al te ambitieus, niet het hele land leren kennen. Het begint met de wensen inventariseren en dan zegt Bobby elk jaar dat hij  graag naar Finland wil en dan zeg ik dat ik niet naar Finland  wil, en dan gaan we verder. Zweden, Schotland, Engeland, altijd goed. We komen uit op Wales, want dat kennen we allebei niet. Maar eigenlijk trekt Wales me niet zo, en na oriënteren wordt het niet beter. Laten we naar Bretagne gaan, stel ik voor. Bobby kan zich er gelukkig ook in vinden.

Ik haal een ANWB-gidsje bij de Bruna, voor een allereerste oriëntatie. Die bevat een Bretagne-Top15. Bobby lijkt het wel leuk. Maar in die Top 15 zie ik de Mont St. Michel staan.  Daar was ik ooit, begin jaren negentig schat ik in, en ik vond het er vréselijk. Bom- en bomvol toeristen. Je ergste nachtmerrie. Onze traditie is dat Bobby globaal het programma bepaalt, omdat ik in die reisgidsjes vol hoogtepunten door de bomen het bos niet meer zie en aan dat zoeken geen plezier beleef. Maar het gebeurt wel eens (best vaak) dat hij zich door zo'n Top15 heeft laten inspireren en dan komen we op van die toeristenhoogtepunten terecht. Onze nachtmerrie  van Split. 'Ik Wil Hier Weg!' zeg ik dan daar bezwerend, meestal na zo een kwartier. Nu ook weer: 'Je mag alles uitzoeken, maar ik  ga niet hartje zomer naar de Mont St Michel.' Die had hij natuurlijk net uitgezocht.

Gidsjes geven je niet de gehoopte campings, dus het is zaak zelf te inventariseren onder 'charme-campings', 'kleine campings', 'natuur-campings' en 'eco-campings'. Die namen verzamel ik, ik teken ze in op de kaart en in een bijlage noteer ik naam ligging, website, telefoonnummer. Daar krijg je een enorm leuk verwachtingsvol kaartje van. Vorig jaar in Zweden hadden we straffe keuzes gemaakt op grond van de websites, maar van die websites kun helemaal niet op aan. Die staan geheel los vaan de werkelijkheid. Dus we reden gewoon van de een naar de ander tot we heb in  het echt leuk vinden. En op het laatst toerden we gewoon langs de kust en volgden we de bordjes met campings erop.,

Geen opmerkingen: