Brugwachter

Vati had een oom en die was brugwachter te Krommenie. Oom Henk en Tante Gré. Er was daar een drukke provinciale weg met een brug. En een dijkhuisje. Het stond recht tegenover de Forbo-fabriek waar marmoleum werd gemaakt. Een penetrante geur. De weg werd almaar groter en de brug ook, evenals de knoppenpanelen. We kwamen er met zekere regelmaat. 

Het geheel heeft zo'n diepe indruk op me gemaakt dat ik elke keer als ik vanuit Amsterdam richting Alkmaar reed aan mijn gezelschap vertelde: 'Kijk! Daar had ik ooit een oudoom wonen.' Ik doe dat nog steeds, al rijd ik niet meer zo vaak richting Alkmaar. Vaak droomde ik dat ik brugwachter zou willen worden.

Nu zag Zus3 vanmorgen een rouwadvertentie in de krant van hun dochter. En gelijk flitsen er weer jeugdfoto's door het universum. In de Geschwister-app. Ik ben op deze foto de tweede van rechts.