Heerlijk stuk van Milou van Hintum op Volkskrant.nl. Zij schrijft: 'Ik ben van september 1961. Dat betekent dat de media over mij schrijven
als een "oudere". Als vijftigplusser behoor ik tot het echelon van
plucheplakkers met een prima pensioen in de pocket. Want ja,
hoogopgeleid. Een generatie die altijd vreselijk goed betaald werk had,
de hypotheek op het immens grote huis bijna heeft afgelost, en de tweede
vakantie van dit jaar er alweer op heeft zitten.
En
zo is dat. Wij hebben een géld mensen, wij vijftigplussers. Echt! Ik
snap best dat jongeren groen van jaloezie zien hoe wij er zorgeloos maar
op los leven, in riante huizen met diepe tuinen erachter, dikke auto's
ervoor en elke avond na een Taittinger-aperitief dure wijnen op tafel.
Het gaat zó verschrikkelijk goed met ons. Stuitend gewoon.
Proost!
Tegelijk
zijn we zó ontzettend ongeschikt om aan het werk te blijven. We zijn
sloom, bijziend, slechthorend, eigenwijs, ouderwets, asociaal en, het
aller-allerergste: ouder dan mensen die jonger zijn dan wij. En dat is
een doodzonde. We zouden maar beter geruimd kunnen worden. Wat
heb je nou aan ons? We lopen alleen maar in de weg, en jonger worden we
er ook niet op. Néé! We worden alleen maar ouder! Ongeschikt tot de
tiende macht! Nare kostenposten! Weg met ons!' Lees hier het hele stuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten