Eigenlijk zijn sinds de vakantie de planten allemaal dood. Of lelijk. Ik vind het altijd een groot existentieel vraagstuk of je lelijke planten mag weggooien en vervangen door nieuwe. Ik vind het niet getuigen van zorgzaamheid. Maar dan: al die dode danwel lelijke planten, waar getuigen die van? De remedie is een mix. Nieuwe plantjes in de bakken, binnen een aantal planten verpotten en een paar vernieuwen.
Het is weer een heel gedoe: naar de Intratuin, zeulen, uit de auto naar boven zeulen, dan een enorme troep veroorzaken en dan alles opruimen, drie keer op en neer naar de container zeulen en twee uur later is er eigenlijk nauwelijk iets veranderd. Er mag nóg wel zo'n slag overheen.
Ik moet denken aan een liedje uit mijn jeugd: 'Nu gaan de bloemen nog dood, nu gaat de zon nog onder...' En het refrein: 'Stil maar wacht maar alles wordt nieuw: de hemel en de aarde... (bis).
Ik ben niet zo van het stil maar wacht maar, en vernieuw liever zelf.
En straks is het herfst. Dan doe je de ramen, deuren en gordijnen dicht en zie je er helemaal niets van. Maar voor vandaag is het goed en betekenisvol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten