Naar Boeve Afbouw te Lemelerveld. Want we hebben een schrijven gehad van Boeve Afbouw te Lemelerveld. Zij werken veel samen met onze Apeldoorner aannemer. Hoe wij de muren afgewerkt willen hebben. Gepleisterd, gestuct, gespoten, behangklaar, behangen... We hebben geen idee. Of we in de showroom komen kijken.
Lemelerveld ligt wel heel ver weg, waarschuw ik nog. Google Maps leidt ons via Zwolle en Dalfsen, maar dat idee is zo krankzinnig, we verkiezen de route via Deventer en Raalte. Anderhalf uur heen en maar liefst tweeeneenhalf uur terug, want we raken verzeild in een alleraardigste uitspanning geheten NuNu aan de peovinciale Raalterweg te Schalkhaar. In the middle of nowhere. Met kleurige fantasierijke Marokkaanse inrichting, eten, speeltuin, tipitenten, ezeltjes. Het is helemaal geschikt voor de familiedag volgend jaar. Waarvan ik de mede-organisator zal zijn. 'Bent u 6 juni 2015 nog vrij?' Ze zijn 6 juni 2015 nog vrij.
Het Overijssels landschap roept onverwacht veel herinneringen op. Lemele was voor ons vroeger een bestemming voor daguitjes. Deze weg lijkt veel op de weg die wij reden als we naar Twente reden. Die provinciale wegen daar! Eíndeloos. Emmen richting Ommen en dan op enige moment kwam het bord Almelo. Ik herinner me een vakantie in Ommen, een soort kamp was het, waar we grote bladen peterselie in de soep kregen. Dat wóu ik niet. Ik herinner me een speeltuin daar in die buurt waar we op een terras zaten, wat slechts heel sporadisch gebeurde. Ik herinner met een picknick met oom Teun en tante Bep bij de Beerzer Bulten. Ik herinner me hoedjeskerk-kerkdiensten in Rijssen. En Dalfsen, waar Mutti voor haar huwelijk jaren onderwijzeres was geweest, waar we af en toe bij haar voormalige hospita op bezoek gingen.
Het Overijssels landschap roept onverwacht veel herinneringen op. Lemele was voor ons vroeger een bestemming voor daguitjes. Deze weg lijkt veel op de weg die wij reden als we naar Twente reden. Die provinciale wegen daar! Eíndeloos. Emmen richting Ommen en dan op enige moment kwam het bord Almelo. Ik herinner me een vakantie in Ommen, een soort kamp was het, waar we grote bladen peterselie in de soep kregen. Dat wóu ik niet. Ik herinner me een speeltuin daar in die buurt waar we op een terras zaten, wat slechts heel sporadisch gebeurde. Ik herinner met een picknick met oom Teun en tante Bep bij de Beerzer Bulten. Ik herinner me hoedjeskerk-kerkdiensten in Rijssen. En Dalfsen, waar Mutti voor haar huwelijk jaren onderwijzeres was geweest, waar we af en toe bij haar voormalige hospita op bezoek gingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten