Het is nog vroeg in de ochtend. Ik heb het ‘ochtendgebed’ en ontbijt achter de kiezen. In Hof Zevenbergen waar wij vertoeven wonen nog maar vijf zusters en een echtpaar. Zij ‘doen’ dit retraitecentrum. De zusters zijn al aardig op leeftijd en doen naar de huishoudelijke taken drie maal daags hun gebedendienstje. Met bibberstemmetjes, een bibberharmonium en oude stencilblaadjes. Die psalmen, daar gaan die diensten over, ik kan er niet zo goed tegen. Het heeft alles in zich om grapjes over te maken, maar waarom zou je. Het is mooi dat zij dit doen, er is veel behoefte aan stilte en stiltecentra. Er zijn diverse mensen mee die alleen leven en zich afvragen: waarom ga ik hier stil zitten zijn terwijl ik thuis ook stil alleen ben? Maar toch is het anders, stil in een groep. Je bent je hier alles heel erg bewust, er is goede aandacht.
Na de introductie gisteravond had ik van de ‘cadeautafel’ een kleurplaat meegenomen met rozen. Toen ik die ‘s in de duisternis ging inkleuren en ik al mijn kleur- en tekenboeken om mij heen zag ben ik na vijf rozen gestopt. Too much, Lucie Theodora. Muziek op mijn hoofd gezet: het Hilliard Ensemble. En heel toepasselijk kwam het ‘Pulcherrima rosa’ langs, een 15e eeuws motet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten