De grafsteen op het graf van Schoonmama (en Schoonpapa) is al een tijdje geleden teruggeplaatst, maar omdat ik niet meer meeging naar Maassluis had ik die nog niet gezien. Ik schrok ervan. Een graf moet uitstralen dat er nog mensen komen om te verzorgen, om respect en eer te tonen, vind ik. Verwaarloosde graven zijn treurig.
Het graf van Vati en Mutti in Emmen ziet er nog mooi uit. Af en toe gaat een van de Geschwister kijken en die zet er dan vaak een nieuw plantje bij. Ooit maakte ik een tekening van hun verlovingsfoto en liet die op perspex afdrukken. Dat ziet er heel lief uit.
Dus nu heb ik voor Maassluis wat cyclaampjes gekocht, een helleborus, en nog wat grijs (kwijt). Zilver struikje (calecephalus brownii).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten