Soms stuit je op een wondermooie film, zoals de documentaire ‘De huizen van Hristina’, uit 2008 alweer. Het verhaal van een Bulgaarse jonge vrouw die illegaal in Nederland is en huizen schoonmaakt. Het ene huis na het andere.
Van opleiding is ze landbouw-econome, maar daar kon/kan ze geen werk in vinden. Ze is heel fijngevoelig en toegewijd. Maar ze ziet eigenlijk niemand, de mensen wier huizen ze schoonmaakt willen de werkster liever niet zien, ze communiceren met nietszeggende briefjes, zij waarderen schoonmaakwerk eigenlijk niet, maar het moet nu eenmaal gebeuren. Voor haar is het werk en daardoor het leven heel leeg, zo anoniem als ze is in die lege huizen. Toch doet ze het werk met alle aandacht en liefde. Anders kan ze niet. Het is mooi gefilmd, mooi om naar te kijken, filosofisch, pijnlijk ook.
De documentaire is gemaakt door Suzanne Raes. Hristina was haar illegale werkster. Nadat Bulgarije in 2007 EU werd kreeg Hristina uiteindelijk een verblijfsvergunning en kon ze legaal in Nederland verblijven.
Wel jammer dat je niet ziet waar ze zelf woont, met wie, hoe ze met haar familie in Bulgarije omgaat, of ze belt, of ze op en neer vliegt. Of ze genoeg verdient om op zich een beetje prettig van te leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten