Vandaag komt Line op bezoek op de tuin. Zij heeft haar hele grote lieve herdershond mee, die ze in zo’n karretje achter de fiets vervoert.
Bezoek op de tuin is een heel andere ervaring dan bezoek thuis. Dit is leuker. Het inrichten van het huisje is nog niet helemaal klaar, maar het moet gastvrij worden. Ik breng er alvast wat dingen naar toe. Suikerklontjes. Completa. Nootjes. Diksap. Spa. Kleine flesjes rosé. Nu ga ik er nog met thermoskan koffie naar toe, en de lunch in een Tupperware bak, maar binnenkort komt er een gasstelletje en kan ik er ter plekke espresso maken. En dan wat leuke kopjes, glazen en bordjes.
Niet vergeten te checken of de gasfles die er staat butaan- of propaangas bevat. En of het 2-pits gasstelletje dat ik uitgezocht heb op propaan of op butaan werkt. Propaan dus. Men leert een boel bij van zo’n tuin.
Een stukje gesprek gaat over het ego. Bobby heeft te Zakynthos een boek gelezen van Aldous Huxley: De deuren der waarneming (The Doors of Perception) uit 1954. Het gaat over het gebruik van een drug mescaline die door Indianen gebruikt werd (wordt?) bij religieuze riten. Een effect van die drug zou zijn dat je je ego ervan kwijtraakt. Dat vind ik nou weer zo’n mannending, mopper ik, dat je het gebruik van een drug rechtvaardigt met het argument om je ego kwijt te raken. Ik heb alleen maar een tuin nodig. Of een weekje Griekenland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten