En na het afscheid van Auntie heb ik ‘s nog een afscheid: dat van de gymjuf. We hebben een etentje in een restaurant in Tuindorp. 25 Dames op leeftijd en een tapasconcept: wat een chaos. Maar het is mooi: eten, drinken, en tussendoor cadeautjes en speechjes. Ik geef de Juf mijn ingelijste portret met een kort speechje over hoe bijzonder deze gymclub was.
En aan het eind van de avond geeft Wil het ‘magazine’ niet alleen aan de Juf, maar aan iedereen. Iedereen gaat gretig lezen. Heel leuk. De drukker heeft het magazine in een oplage van 30 voor een vriendenprijsje gedrukt. (En Wil heeft van het portret ook nog postzegels laten maken, en buttons.)
Als ik met het ‘magazine’ thuiskom, stelt Bobby vast dat ik voor beide bijeenkomsten vandaag de art direction heb gedaan: zowel de kaart van Auntie als het portret op de kist, en nu weer het magazine voor de juf. En hoe mooi dat is, want de tekeningen voegen echt iets toe.
Ik op mijn beurt vertel hem hoe goed hij gesproken heeft bij de uitvaart. Zo levendig, los, wetenswaardig. Geen moment te veel. En zo steken we elkaar een partijtje veren in de reet.
Vanochtend komt er een bedank-appje van de Juf met een foto van haar cadeautafel na afloop.
Zie ook:
- De groepsfoto http://lucietheodora.blogspot.com/2023/06/de-groepsfoto.html?m=0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten