Varen varen

We gaan een dagje varen. We stappen op bij de Weerdsluis, en varen een stukje mee: door de Oudegracht, Vaartsche Rijn, naar Nieuwegein, Montfoort. Onderweg passeren we sluizen, bruggen, steken het Amsterdam-Rijnkanaal over, weer een sluis, dan ineens het Merwedekanaal, Nieuwegein, de Kromme IJssel op naar IJsselstein en Montfoort. 

Dat komt zo: Hani501 en Inge varen dit jaar niet op de Waddenzee maar heel Nederland door naar Zeeland, te beginnen via Urk en Muiden en vandaag passeren ze Utrecht. Ze varen in konvooi met twee andere boten / stellen. 

Al weken geleden is afgesproken dat we deze dinsdag mee gaan varen, waar ze dan ook liggen. We weten niet waar ze zullen liggen. Gisteren hadden ze nog motorpech in Muiden, en vanochtend ging de brug in Loenen niet open, en dan ben je afhankelijk van monteurs, maar op een gegeven moment komen ze dan toch gewoon de sluis binnen varen. Tjoeke tjoeke.

Wat is de wereld anders vanaf het water. Heel mooi. Letterlijk schitterend. We varen overal waar ik normaal fiets en loop. Zoals de Oudegracht: fantastisch is die vanaf het water. Utrecht is aan zijn zuidkant onbegrijpelijk met alle waterwegen (kanalen) tussen de Lek en Amsterdam. En dan komt de kromme IJssel: een oase van rust. Vanaf het Amsterdam-Rijnkanaal afslag Gouda. 

Zo vakantie vierende heb onderweg behalve fantastische uitzichten wel ook voortdurend hindernissen te overwinnen. Bruggen die te laag zijn, bruggen die niet open gaan, sluizen waar je lang moet wachten… Een brug in Nieuwegein die tussen 16 en 18 niet bediend wordt wegens de spits. Maar van spitsverkeer is geen sprake. Dan gaan ze maar koken. Varen is bijna een hordenloop.

Van Montfoort gaat twee keer per uur een bus 107 naar Utrecht CS. Als die bus er eenmaal is zijn we in drie kwartier thuis. Wat een wonder.

Een bootje ‘Wilma’ voer de halve dag met ons op.