Het tweede matrasje werd een dag later al thuisbezorgd. Het wordt wel eentonig, de paradijselijke tuin. Maar als de vraag is: hoe gaan we de heetste dag van juni doorkomen, dan wil ik de tuin wel eens exploreren. Heb ik nog niet gedaan. Want zwemmen vind ik geen feest, zeker niet op volle zondag-stranden.
De bankjes met de rode matrasje in de schaduw. Boek mee. Zo had ik het bedacht en zo is het nu. Ik ben heel trots dat het wordt wat ik hoopte. Je moet wel steeds een beetje met de zon / schaduw meebewegen en de bank verplaatsen. Maar de banken zijn goed te tillen.
Reenske is er ook. Af en toe zitten we aan tafel te kletsen, maar meer hangen we met onze eigen dingen (kranten, boeken, telefoon) op onze eigen bank. Het voelt op de een of andere manier heel ouderwets en oer: zo een dag loom rondhangen in een ruime tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten