Vorige week had ik ongeveer besloten om van het koor af te gaan, mede doordat we nieuwe muziek hebben gekregen die ik niet snap en niet onthouden kan. En alle andere alten zijn op vakantie en dan moet ik deze onbegrijpelijke muziek vanavond dus totaal in mijn eentje zingen. Zaterdag vertelde ik dit aan Hans, die ook veel in koren gezongen heeft en zingt. Hij kende fenomeen het van wijlen zijn vrouw, alweer tien jaar geleden overleden, die zong ook veel en was zelfs hoofdredacteur van het blad 'Zing'. Haar koor kon daags voor een concert nog totaal in paniek raken, omdat ze het écht niet konden. En dan ging het bij het concert toch goed. Dit relativeerde mijn stress een beetje.
Vorige week was het dus het prachtige zachtaardige harmonieuze 'Sing Gently' van Eric Whitacre waar ik van in de stress schoot, nu heb ik dat bij dit 'Summer' van Gustav Holst. Even over de componist Holst: hij was Brits (1874-1934) maar van Duitse, Engelse, Zweedse en Letse afkomst. Zijn bekendste compositie is 'The Planets' (1916) en hij schreef ook 'Suites for Military Band', 'Choral Hymns from the Rig Veda', 'The Cloud Messenger', en balletmuziek en opera's. Zijn dochter Imogen Holst, ook componist en dirigent, publiceerde boeken over haar vader. Maar dit terzijde.
Ga ik vanavond naar de repetitie? That's the question. Want Oranje speelt tegen Kroatië.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten