Zin (4)

Het is de laatste bijeenkomst alweer van de Amersfoortse  schrijfcursus ‘Vind je eigen zin’. De opdracht van deze keer is om te denken en te schrijven over ‘Kiezen voor jezelf’. Een moment beschrijven dat jij koos voor jezelf.

Maar eerst is er weer een rondje ‘delen’, waarbij twee mensen nogal heftige persoonlijke geschiedenissen delen. Pff. Een meneer vertrekt. 'Dag', zegt hij en weg is hij. Nadat diverse medecursisten reageren dat er iets met die man aan de hand was, zeg ik: ‘Ik vind de ervaringen die hier gedeeld worden ook nogal heftig, ik dacht dat we een schrijfcursus deden.’ Dan gaan we schrijven. 

'Kiezen voor jezelf' roept bij diverse deelne(e)m(st)ers de associatie op met hun echtscheiding, ooit, en dat ze jarenlang er onder gehouden werden door hun echtgenoot. Een vrouw met een man die getraumatiseerd was door een kampverleden. Een vrouw die van jongs af aan geleerd was niet op te vallen. Een vrouw die van jongs af aan al voor het Rode Kruis wilde werken. 

Ik schrijf over mijn keuze om van het woensdagkoor af te gaan. Beetje luchtig. De dames willen dat ik voorlees, ik denk omdat ik met de echtscheidings-, depressie- en zelfmoordverhalen geen herkenning en inbreng toon. 

Na afloop vindt iedereen het jammer dat de cursus nu al afgelopen is. Ik ook. Het is bijzonder om zo uitgedaagd te worden over een verrassend thema te gaan schrijven. De cursusleidster vindt het ook jammer. Ze hadden geen idee wat voor soort mensen er op de cursus af zouden komen. Het valt ze 200% mee, denk ik. Misschien gaan ze wel door.