De 'Tuinen van Appeltern' staan al jaren in mijn geheugen gegrift. Daar wil ik ooit eens naar toe. Ze liggen een beetje uit de route, vandaar is het er nog nooit van gekomen, maar nu speur ik op de kaart en zie ik dat die tuinen hier 5 km vandaan liggen, aan de overkant van de Maas. Even met de pont over.
Eigenlijk weet ik niets van die tuinen, maar ik stel me er iets heel romantisch bij voor. Zoals de tuinen in de Ooijpolder aan de Waal, oostelijk van Nijmegen. Nu dat zo onder handbereik ligt besluit ik er in de middag naar toe te lopen. 5 km heen 5 km terug. 's Morgens heb ik ook al 5 km gelopen naar naar een volgende veerpont naar Maasbommel. Toen was het stikmistig. Spooky. Vanmiddag schijnt de zon.
Het is een fantastisch rivier- en plassengebied. Ik denk dat het de laatste decennia ontwikkeld is om bij overvloedige regen mogelijke overstromingen voor te zijn. De wandeling is verder dan ik dacht, de tuinen liggen niet in, maar ver achter Appeltern. En het is een gigantisch commercieel gebeuren. Droomtuinen te koop. In concept. De een nog modieuzer dan de andere. Ik vind het vreselijk. Ik moet ook nog €18 entree betalen. Maar ja, nu ik er toch ben moet dat maar. Ik vrees dat het oorspronkelijke idee totaal uit zijn voegen gebarsten is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten