Sinds dinsdag hebben we de nieuwe grotere tv waar ik onverwacht erg gelukkig mee ben. Alleen al naar het Journaal kijken is qua beeld een groot genoegen. Het beeld is scherper en groter en je kan alle mensen onderscheiden, zeg maar. De grote proef komt straks bij het voetbal dat ik deze week in Heerenveen live zag. Al een paar keer heb ik gezegd dat ik zo blij ben met de tv. Bobby is ook blij, en blij dat ik blij ben, en hij wil nu weer meer series kijken want dat is al lang geleden dat we dat samen deden. Ik kijk mijn series meestal op de iPad.
Nu hebben we op Netflix een nieuwe Britse serie uitgekozen: 'One Day', een zogeheten miniserie van 14 afleveringen. Naar de gelijknamige roman van David Nicholls uit 2009. Die ik in mijn boekenkast heb staan, maar ik weet er niets meer van. Ik kocht een tijdje Engelse boeken voor op vakantie omdat ik daar langer mee deed.
Deze serie kan ik van harte aanbevelen. Zo leuk en lief! Twee personages, Emma en Dexter, hebben elkaar op een afstudeerfeest leren kennen. Ze hebben een klik, maar het wordt nooit een liefde. Elke aflevering is één dag per jaar. Dexter is een hele knappe jongeman met veel charme waar iedereen voor valt. Met rijke ouders. Maar geen doel en drive. Zijn leven bestaat uit feesten en meisjes versieren en waar we nu zijn is hij presentator bij een tv-nachtprogramma. Emma is een Indiaas meisje, slim, creatief, wil theater maken, of literatuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten