Ze zijn in één woord geweldig, en ik ben helemaal hooked, maar ze hebben één minpuntje: ze poepen op mijn bed. Nu voor de dérde keer. Dat kun je geen ongelukje meer noemen.
Na de tweede keer heb ik mij al aangewend dat de slaapkamerdeur dicht gaat - en dat is op zich ook best lastig - want zijn ze er nu ín of zijn ze er nu uít? Maar vanavond heb ik een huis vol 'kraamvisite' (zeggen ze), laat ik iemand het huis zien, en tegen de tijd dat die allemaal weer weg zijn en ik alleen terug kom op mijn stek, denk ik: Hm, wat ruik ik?
Dríe vette drollen in mijn donzen dekbed, waarvan een een duidelijke geval van diarree. Getver!
IngeFeye, die dierenarts is, zegt dat ze mijn bed blijkbaar als kattenbak beschouwen. Dat kan. Dan moet ik een spul halen dat zij vinden stinken en dat wij mensen niet ruiken. En dat in de slaapkamer spuiten, adviseert zij.
IngeFeye, die dierenarts is, zegt dat ze mijn bed blijkbaar als kattenbak beschouwen. Dat kan. Dan moet ik een spul halen dat zij vinden stinken en dat wij mensen niet ruiken. En dat in de slaapkamer spuiten, adviseert zij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten