'Mag ik al vertellen? Mag ik al vertellen? Ik moet heel veel vertellen!' Maar ik moet wachten met vertellen, want eerst moet de afwas af en Bobby kan niet goed én luisteren én afwassen tegelijk.
Dan vertel ik van minuut tot minuut van het bezoek aan de beide asiels en de twijfel waardoor ik sindsdien verscheurd word. De twee smalle glanzende zwarte katertjes, de 'n beetje voddige woeste Noorse boskaters, de twee schele schildpadpoesjes, de reactie van Hani501 dat ik boerderijpoezen in Woudsend moet halen, én Vleermuis van Reenske waar Nichtje nu op past.
Als ik uitverteld ben dan weet ik het wel: het worden de twee zwarte katertjes. Maar natuurlijk weet ik ook bezwaren, want ze zijn zwart en daardoor niet te fotograferen. Ik wil straks natuurlijk net zulke leuke foto's van mijn katten maken als Hani501 van haar Chick&Chucky. Of bíjna net zulke leuke, want die is/zijn niet te evenaren.
Dan laat ik mijn kiekje zien en ondanks de bijzonder matige kwaliteit begint Bobby helemaal te stralen. Ze heten (nu nog) Simba en Panthera.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten