L. schrijft aan een boek over autisme. We hebben een fijne avond en begrijpen en herkennen veel en naarmate de avond vordert steeds meer. Volgens haar is autisme niet zo erg. Heeft het een negatief stempel, maar zou het dat niet hoeven hebben. Het is vooral een communicatieprobleem.
Positieve kanten zijn bijvoorbeeld dat autistische mensen heel eerlijk zijn. En ze doen heel erg hun best. De rest ben ik even kwijt.
Zelf heeft zij opvallend veel vrienden die volgens haar een beetje tot behoorlijk autistisch zijn. Misschien is ze het zelf ook wel! En ik zou het ook wel eens kunnen zijn, meent zij. Hoe meer we de mensen om ons heen doornemen, hoe meer er misschien wel autistisch zijn. We draven enorm door.
Autisme is een beetje een glijdende schaal. Nu is het niet zo dat iemand of wel of niet autistisch is. Veel mensen hebben in meer of minder mate autistische trekken. Er is een AQ-test die je kunt doen en dan kun je vaststellen hoe erg het is. Ik doe toch maar even de test en scoor 16. Dan is het hierbij bewezen: ik ben níet autistisch.
P.S. Er zijn er meer die de test doen. Iemand meldt me dat ze score 7 heeft en iemand anders score 4. Toch opgelucht natuurlijk.
P.S. Er zijn er meer die de test doen. Iemand meldt me dat ze score 7 heeft en iemand anders score 4. Toch opgelucht natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten