S Clara

Op de laatste zondagmorgen te Megen maak ik nog een tekening, en wel van de heilige Clara. Word ik weer blij van. Het is een mooi bezoek bij deze Clarissen, veel te kort en met een boel gedachten.

In een folder lees ik dat Clara eens aan een bevriende koningsdochter uit Praag schreef: Kijk iedere dag in de spiegel, en spiegel daarin voortdurend je gelaat om zo jezelf geheel, innerlijk en uiterlijk, mooi te maken, gekleed in kleurige kleding. Zo maak jij je mooi met de bloemen en gewaden van alle deugden, zoals het je past. In de spiegel weerspiegelen zich de eenvoud, kwetsbaarheid en de onuitsprekelijke liefde zoals je met Gods genade in heel deze spiegel kunt aanschouwen. Daarom zeg ik je: Kijk met aandacht naar het begin van de spiegel.

Als je naar de zusters kijkt is er in eerste instantie weinig 'schoonheid' te zien, tenminste niet schoonheid zoals doorgaans schoonheid gedefinieerd wordt. Je kunt niet voorstellen dat deze zusters elke morgen vóór de eerste gebedsdienst van 06.30 uur al een tijdje voor de spiegel staan. Als nieuwe bezoeker zie je in eerste instantie een groep wat grijzemuizige vrouwspersonen in donkerbruine soepjurken op onflatteuze bruine sandalen met daarin zwarte sokken. Er zitten hele dunne zusters bij en hele dikke.

Maar gaandeweg het bezoek verandert je beeld. Omdat je niet praat en voortdurend naar ze kijkt en luistert naar hun zang en gebeden -  in het koor en bij het eten - ontdek je steeds meer karakters.Ik ben onder de indruk van hun aandacht, hun gastvrijheid, hun organisatie. Het zijn echt aardige leuke vrouwen, degenen met wie ik (even) in gesprek kom.

Ga me er zeker verder in verdiepen, maar nu alleen nog even niet. Later. Over Clara van Assisi.