Vader in de tuin

Ik heb in mijn omgeving diverse personen die al twee maanden binnen zitten zonder andere mensen te ontmoeten. Die zijn vooral bang om zelf ziek te worden. Zoals ik het doe - veel fietsen en wandelen en af en toe met vriendinnen, alles binnen de regels - daarvan griezelen zij van angst. Zij vullen de dagen met veel nieuws, Netflix en YouTube. Van de televisie was ik na enkele weken helemaal af, maar inmiddels lijk ik weer toe aan een weekje binnen binge-watchen. Teveel natuur en zon en lichaamsbeweging.

Vandaag sluit ik me dus op op mijn kloosterkamer en kijk ik naar de documentaire ‘Vader in de Tuin’ van Frans Bromet over de 89-jarige Koos Korevaar (al jaren weduwnaar) die in een ‘mantelzorghuisje’ in de achtertuin van zijn zoon en schoondochter komt te wonen. Dat is een prefab huisje met alles erop en eraan. Ze drinken bij hem koffie, hij eet een keer in de week bij hen. Het is een verstild leven waarin niet veel meer gebeurt. Koos wacht op de-man-met-de-zeis. Hele mooie onopgesmukte documentaire.

En zie ik een aflevering van ‘De Verwondering’, waar Annemiek Schrijvers praat met de sopraan Francis van Broekhuizen. Het was april, het was al Coronatijd. Omdat ik zo weinig tv kijk ken ik veel BN-ers van vandaag de dag niet meer. Deze Francis is een BN-er. Behalve sopraan is zij ook komisch talent. Ik stuitte laatst op haar toen ik op zoek was naar inzingoefeningen op YouTube. Ze is nogal uitgesproken. Ik wilde liever een iets minder uitgesproken type docente.

Terugkijken:
- Vader in de tuin
- De Verwondering met Francis van Broekhuizen