Het uitje Bruxelles is weer over en voorbij. We hebben mooie dingen gezien, beleefd, heerlijk gegeten, maar ook veel stadsgruwel. Zaterdagochtend miezert het koud en Hani501 wil naar een museum van/voor marginalen. Art brut. Dat is vaak kunst van psychiatrische patiënten of zwervers, gemarginaliseerde. In Amsterdam hebben we in dat genre ook het Outsiders Art Museum en de Outsiders Art Gallery. Die zijn daar gevestigd in De Hermitage. Ik vind die 'kunst' meestal vooral aandoenlijk. Hier te Brussel vindt Hani501 het echt heel mooi, ik ga zo lang maar even in een hoekje zitten.
En dan lopen we nog een uur door de motregen op zoek naar een warmhartelijk etablissement in een park, maar wanneer we eindelijk een park(je) vinden heeft het geen etablissement. Later vinden we wel een leuk etablissement Bar du Matin, maar aan een drukke weg. Het is daar te Bruxelles allemaal niet zo hedendaags als hier, veel vormgeving uit de jaren vijftig en zestig is er gewoon nog. Zo zijn ook de Flagey-Studio’s waar we het prachtige piano-recital bijwoonden. Wel mooi hersteld en aangepast aan de tijd, maar toch ook nog authentiek fifties. Of misschien wel thirties. Bij ons zou dat vervangen worden, en eventueel weer herbouwd in retro-stijl.
Wat is het met Bruxelles? Je moet er waarschijnlijk langer verblijven en mensen ontmoetenn, de verschillende deelgemeenten leren onderscheiden, dat helpt. En daarbij: een citytrip in februari is een andere beleving dan een in april. Vorig jaar in april in Berlijn bloeide de stad overal uitbundig en kon ik buiten eten. In Brussel is ook ergens een Botanische Tuin, maar gaan we niet naar toe want daar valt zo begin februari niet veel te beleven. Er is in Bruxelles geen open water, geen rivier, geen haven. Er is geen ruimte. Er is politiek, er is geld, er zijn mensen uit de hele wereld die daar hun geluk komen beproeven. Er is armoede. Het is niet eerlijk verdeeld in de wereld. Dat wisten we wel maar daar zie je dat beter dan hier.
Ik denk dat er veel mooie cultuur is en dat we daar een ietsepietsie van geproefd hebben. Ik vermoed ook dat het in de lente heel anders is. Ik moet zeggen: omdat ik minder te besteden heb werd ik ook een beetje zenuwachtig van de prijs van een citytrip. Reis, hotel, twee keer diner, drie keer lunch, concert, musea... en we hebben niet eens geshopt. In Berlijn had ik een appartement, waar ik mijn eigen bammetjes kocht en en smeerde die ik dan oppeuzelde in het park, en ‘s avonds kookte ik zelf.
Maar de indrukken blijven natuurlijk hangen. Hoe gezellig en vanzelfsprekend het is om op stap te zijn met Hani501. De mooie herinneringen blijven vast langer hangen dan de lelijke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten