Bobby zijn vriend heeft verjaardagspartijtje maar vandaag heb ik daar niet zo’n zin ik. Het zijn aardige mensen die daar komen - vooral stellen met goede banen - maar ik voel me niet zo erg met ze verbonden. Ik ben liever met iemand met wie ik me meer verbonden voel, en app D. of ze mee gaat wandelen. Stel het Bert Bospad voor. Zij kent dit helemaal niet dus ik begin met een lofrede op de Westbroekse Zodden van jewelste. Het is er altijd leeg, maar op deze eerste lentedag niet.
Zullen we praten of zullen we zwijgen? Ik heb steeds meer het idee dat ik zwijgende wandelingen wil. Als je zwijgt kijk je meer om je heen. We zien zwanen, ooievaars, nijlganzen, schapen en rupsen.
We praten over geweldloze communicatie. D. heeft inlands daar een driedaagse workshop over gevolgd. Marshall Rosenberg. Je in de communicatie met anderen bewust zijn van je eigen (en andermans) diepere behoeften en daar mee om leren gaan. Intenties formuleren die verder gaan dan vanavond-lekker-eten. Intenties niet najagen maar op je af laten komen. Een van haar behoeftes is verbinding aan te gaan. Ik steek mijn arm door de hare en zo lopen wij verbonden door de Westbroekse Zodden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten