We gaan binnenkort op retraite in een klooster. Daar kies je ervoor het met jezelf en de stilte doen. Vooraf vind ik het altijd een beetje spannend, omdat je uit de gewone wereld met zoveel informatie stapt. Als dagstructuur heb je er de getijdendiensten en de maaltijden, maar verder is het vooral jij en de omgeving. De natuur, de tuin, de duinen, de zee. De bibliotheek. Je maakt geen plan, maar volgt de behoefte die er is. Vooraf is het een beetje spannend, maar het is heel helend en reinigend, als je er eenmaal in zit.
Nu bereid ik me voor. Thuis kijk en luister ik best veel: en zeker nu met de oorlog in Oekraïne kijk ik bijna de hele avond naar nieuws, nieuws analyses. ‘s Avonds is het Journaal, Nieuwsuur, Lubach en een stukje Op1, tot ik niet meer kan.
Ik neem tekenpapier mee en in te kleuren mandala’s voor als ik geen idee heb wat te tekenen. Een notitieboek voor de innerlijke waarnemingen. Wat boeken. In hun bibliotheek zal ik op zoek naar inspirerende boeken. Ik weet dat ik doorgaans maar een fractie gebruik van wat ik meeneem, maar toch voelt het veiliger.
Dan luister ik er vaak zachte klassieke muziek. Bobby heeft zijn walkman en zijn cd’s, maar ik luister via Spotify. En dat is een dingetje, want doorgaans is er geen / weinig WiFi in een klooster. Of alleen naast het kantoortje van de gastenbroeder/-zuster. Dus nu ben ik muziek aan het downloaden zodat ik daar muziek kan luisteren. En ik zoek ook wat ‘spirituele’ podcasts. Dat is geconcentreerder dan radio. Meer een keuze waar je naar luistert, dan alles wat er toevallig langs fladdert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten