De Bayerische Freundin heeft haar vriendin uit München te logeren, voor wie ik twee maanden geleden haar zoon, haar kleindochter en schoondochter heb geschilderd. Vandaag hebben ze op het programma staan de Freundin Künstlerin te bezoeken. l' Artiste: c’est moi. Gedrieën doen we op de fiets een tuiltje Hollandse vreugde: langs Slot Zuylen, de molens, oude boerderijen… Alles even pittoresk. En dat alles vrijwel in onze achtertuin.
Afgelopen zaterdag las ik in NRC een stuk van Joyce Roodnat over het onrecht dat oudere vrouwen wordt aangedaan als zij in de overgang raken en daarna. Daar schrijft zij wel vaker over. Ze worden steeds minder opgemerkt, en dat is onrecht omdat oudere mannen wél interessant zouden blijven. Ze is wat genuanceerder dan ik hier samenvat. Ik deel die visie op de wereld niet zo. Men moet gewoon zorgen dat men genoeg leuke vriendinnen heeft, dan speelt dat niet zo.
Vandaag heb ik al helemaal niet het idee dat we oud en der dagen zat zijn, zoveel plezier hebben we. Een meneer op een tractor komt spontaan aanbieden ons op de foto te zetten. De jonge serveerster op het terras te Oud-Zuilen komt steeds kletsen. Zij kent geen Duits, vertrouwt ze ons toe, behalve de zin ‘Du bist ein Schmetterling’. Dat had ooit een Duitser op een party tegen haar gezegd.
Joyce Roodnat, ‘De overgang is niet de ondergang’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten