Omdat ik graag de ideale patient wil zijn en niet ben heb ik een roze pyjama gekocht. Als ik die overdag draag, dan ben ik duidelijk ziek. Ik vind 't best moeilijk me een houding te geven, verwachtingen te hebben, of niet, flink te zijn of zielig, te kermen of stilletjes te lijden, te vragen of af te wachten. Als ze vragen: hoe gaat het? dan hoor ik altijd de hoop op een antwoord dat klinkt als 'Beter!' Maar het gaat niet beter. Het gaat hetzelfde, namelijk kút. Ik heb PIJN, slik 12 paracetamol per dag, lig 18 uur op bed. De kans op onredelijk kinderachtig gedrag ligt levensgroot op de loer. 'Ga maar zonder mij', zeg je dan flink.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten