Ik heb het werk gemeld dat ik morgen weer kom, dat ik niet kan voorspellen hoe het gaat, maar dat we wel zien. Mijn baas waarschuwt me dat ik in een traject kom met de Arbodienst, want dit was de derde ziekmelding dit jaar. Ziekteverzuim is tot beleid verklaard. Als je je ziek meldt krijg je binnen 24 uur een sms'je dat je binnen 24 uur een vragenformulier moet invullen.
Naarmate je vaker ziek bent geweest wordt de vragenlijst over wat je allemaal naar vindt op je werk langer. Heb ik gemerkt. Helaas heb ik de formulieren niet geprint... Wat me wel opvalt is dat je nergens kunt invullen wat je hebt. Ze willen weten of je problemen hebt met collega's, of je 's morgens opgewekt opstaat, of je wel eens stress ervaart. Er zitten ook herhalings-strikvragen bij.
Enfin, mijn baas vertelt nu dus dat er een traject komt. Dat dat beleid is. Ja, zeg ik, als je op het formulier niet eens kunt invullen wat je hébt, dan moet er wel een traject volgen. Met de HRM, met de arboarts... Ik heb jou toch precies op de hoogte gehouden, zeg ik, over mijn dokterbezoeken en de vervolgstappen? Toch komt er een traject, zegt ze, dat is nu eenmaal het beleid. Ze willen weten of er stress is en waar dat vandaan komt. Stress, ja, zeg ik, dat zal toch geen verrassing zijn als je elke maand mijn budget met tien procent kaasschaaft. Dáár mogen ze wat aan doen. Ze lacht wat ongemakkelijk. Vinnie voorspelt: Dit wordt weer een mooie verhaallijn op je blog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten