Om vele redenen heb ik een paar jaar geleden mijn lidmaatschap op de OBA opgezegd. Mijn toenmalige buurtbibliotheek was verhuisd van de Prinsengracht naar achter het Centraal Station, er was en bleef veel geërger over de automatisering, die almaar haperde, ik moest veel te veel boetes betalen. En last but not least: de routing door de bibliotheek was bijzonder klantonvriendelijk. Ik kon nooit wat vinden.
Op de een of andere manier verwacht ik dat dat inmiddels allemaal verbeterd is. Het is jaren later en er is een nieuwe ambitieuze OBA bij mij op het Javaplein. Ik besluit het nog eens te gaan proberen.
Het lidmaatschap kost tegenwoordig € 32,50. Ik schrijft mij in bij een balie, bij een vriendelijk jongmens, ik krijg een nieuw pasje. Moet ik niet betalen? vraag ik, maar dat moet dan weer bij een automaat.
Het gesodemieter dat ik verdrongen had begint weer. Het is een onduidelijke automaat, dus of die jongen me de automaat even wijzen en uitleggen. Ik snap zijn uitleg en betaal, dank, en ga op zoek maar betekenisvolle boeken.
Bij gebrek aan routing kom ik even later toch weer terug bij de jongeman met de vraag of hij mij als nieuw lid in dezebibliotheek misschien even wegwijs zou willen maken. Want waar of ik wat kan vinden, dat staat nergens. En dat ik levensbeschouwelijke boeken zoek.
Du moment ik daadwerkelijk wat wil gaan lenen blijkt het pasje niet te werken. Wéér naar de balie. Die aardige jongen kan er ook niets aan doen. Nee, die automatisering doet niet altijd wat-ie moet doen. Zucht.
Niet ergeren. Je hebt net € 32,50 betaald. Een betere manier van vinden in de OBA is accepteren dat het is zoals het is, dat er is wat er is, en zo kom ik geheel onverwacht thuis met een levensschets van Godfried Bomans. Echt leuk. Ik zou haast willen dat 't een elektronisch wonderboek was met filmpjes en radiofragmenten er in gemonteerd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten