Ik heb een nieuwe vriendin: de Russische Christina van de Utrechtse kledingwinkel Christina Mode - met als pay off 'Voor de 25+-vrouw met een verfijnde stijl en smaak'. Ik vond haar, nadat ik tig kledingzaken in en uit ben geweest. Zonder resultaat. Op zaterdagmiddag.in de binnenstad van Utrecht - hell!
Haar winkel staat in de Zadeldragerssteeg. Eerst ben ik nog wat gereserveerd, maar allengs word ik toeschietelijker. Het zijn geen voor de hand-te (?) kleren die ze heeft, maar bij mij passen ze. Het is haar eigen zaak, vertelt ze, ze zit er nu twee jaar. En ja, de mensen moeten je vinden. Maar als ze me eenmaal vinden, komen ze terug. Dit alles met een vet Russisch accent.
Blij en ijdeltuiterig ga ik Bobby mijn nieuwe kleren showen. Die niets begrijpt van mijn ik-heb-niets-om-aan-te-trekken. Ik beloof dat ik mijn uitpuilende kledingkasten zal opruimen. Zoals hij zijn keukenkastjes en boekenkasten opruimt. Voor als we onze huishoudens ooit in elkaar gaan schuiven. De kleren die ik al twee jaar niet meer gedragen hen gaan naar de armen, en de te grote kleren die ik hopelijk nooit meer aan hoef gaan in een kledingzak in de schuur. Beloof ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten