De lente komt er aan. Een sopje over het houtwerk, nieuwe bloemen in de potten en je zou haast vergeten dat het winter was. Ik weet het: het is het nog veel te vroeg voor voorjaarsplantjes en de bloemist heeft nog maar heel weinig staan, omdat het veel te vroeg is etcetera, maar toch móest het.Mijn uitzicht is enorm opgefleurd met drie Hellebori Niger, wat tulpjes in de knop, narcissen en hyacinten. De Helleborus, ook wel Kerstroos genoemd, is de mooiste. Ze hebben het effect van glow in the dark.
Nu maar afwachten of ze IJsheiligen halen. Even de educatieve alinea: IJsheiligen is een begrip uit de volksweerkunde. De eerste berichten over deze 'strenge heren' dateren van rond het jaar 1000. De IJsheiligen zijn St. Mamertus, St. Pancratius, St. Servatius en St. Bonifacius. Zij vieren hun naamdagen op 11, 12, 13 en 14 mei en ontlenen hun benaming aan het gevaar van koud voorjaarsweer voor het gewas, dat in deze tijd in volle bloei staat. Een late vorstnacht kan nu veel schade aanrichten. (Bron: Teleweer)
We hopen maar dat het allemaal goed gaat met de te vroege februari-bloemen. Neen, het is niet verstándig nu al bloemetjes te kopen. Misschien gaat het wel mis. Kloos dichtte ooit: 'Ik ween om bloemen in den knop gebroken, en voor den uchtend in haar bloei vergaan...' Maar: 'De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. En dat nooit op komt dagen. Zo heeft hij meer te dragen, dan God te dragen geeft...' Als je bij de dag leeft dan is voorlopig elke dag een feest.
Aan de wijsheid 'De mens lijdt het meest...' is een pagina gewijd op de site van Onze Taal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten