maandag 28 november 2016

Kleur

Mo's koor bestaat tien jaar en ze treden op in ons buurttheater. Voor deze uitvoering zingen niet van blad, maar uit hun hoofd. Tenminste de meeste nummers. Daarbij doen ze ook nog allemaal choreografie. 

Het heeft een wonderlijk effect op mij. Het leidt een beetje af van de muziek. Het zijn vijftigplus dames met niet allemaal meer strakke lijven. En de jurkjes en stapjes vestigen daar de aandacht nogal op. Ik vind het helemaal niet leuk aan mezelf te merken dat ik daar zo op let en daar allemaal dingen van vind. Een aantal koorleden vindt de choreografie heel leuk, maar een aantal ook niet. Dat zie je. 

Eerst zeg ik er niets van, maar uren later, als Mo bij ons eet, wel. Ze vraagt of ik ook bij het koor kom, lekker laag tenor zingen, die kunnen ze wel gebruiken. 

Geen opmerkingen: