Het is voortdurend feest. Tenminste dat willen de mensen uitstralen. Ik heb een interview om 17 uur, maar de te interviewen dame moet dan net champagne schenken wegens een succes. Ze heeft net een Nederlandse auteur verkocht aan Engeland. Ze is helemaal hoteldebotel en kan zich niet goed concentreren. En dan zijn we zo weer een uurtje verder.
Tegenwoordig zijn dingen pas echt als ze gefotografeerd zijn en op Twitter gezet. Om vaart aan de afspraak te geven maak ik een foto en zet ik die dus maar even op Twitter. Dat straalt dan weer positief af op hen en op ons. Ik doe er zelf aan mee, maar denk ondertussen wel: in wat voor wereld leven wij? Hoe lang gaat dat nog door netvlies social media of stopt het vanzelf weer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten