Italian

Eindelijk heb ik tijd om naar de brillenfirma Eyes+More te gaan om te delibereren over de mist op/in de brillenglazen. De randloze bril die ik nu draag begint te vervelen. Liever toch iets pittigs.

De verkoper denk dat die 'mist' komt omdat ik de brilleglazen met afwasmiddel heb schoongemaakt. Dat mag absoluut niet. Daar zit citroen in. Dat tast de coating aan. Handzeep mag wel, daar zit geen citroen in. Hm. Dat heb ik wel eens gedaan, moet ik bekennen. Dat wist ik niet. Garantie zit er niet meer op die glazen. U kunt wel zoveel zeggen, zegt de jongen.

Nieuwe glazen in het oude montuur is even duur als in een nieuw montuur. U houdt er niet van vaste klanten vast te houden he, zeg ik. De vorige keer had u mijn bril die ik ter reparatie had gegeven ook al kwijt gemaakt. Ik ga maar eens naar de concurrent, zeg ik. 

Bij Eyes+Møre kost een multifocale bril 179 euro, en drie voor de prijs van twee. Maar er zijn allemaal hippe nieuwe opticiens. Brillen zijn helemaal in. Ik moest maar eens op onderzoek uit.

Bij de firma Ace&Tate lijk ik te gaan slagen. Ik sta daar tussen de studenten (jongens en meisjes, en volgens mij zijn brillen tegenwoordig genderneutraal). Hier zijn de verkoopsters heel toeschietelijk en dienstbaar. Ik heb er vier gescoord, zeg ik, en ze lijken best op elkaar, wilt u me helpen? En het meisje helpt heel goed. Ze durft zelfs bij de vierde heel stellig 'Ja déze!' te zeggen. Dat heb je natuurlijk nodig. 'Franck - Teal Oak' heet het model. A classic frame updated with metal features, Franck is sophisticated with a hint of verve. It might make you speak Italian.

248 euro kosten de brillen hier en ik kan pas over een week een afspraak met de 'opticien'. Bij Eyes+Møre zijn alle verkopers 'opticien'. Net als bij de Etos waar de caissières allemaal gediplomeerd 'drogist' zijn. Maar dit terzijde.

Èn? Èn?