woensdag 4 oktober 2017

Op een klein stationnetje...

Iemand van een afdeling Corporate ommunicatie bedenkt vast die teksten. Die heeft een visie op hoe je positief brengt dat een trein vertraging heeft of niet rijdt. En landelijk beleid. Want niets horen over wat er aan de hand ik, dat maakt de reiziger witheet. Dus als je in de trein zit en hij stopt midden in een weiland, éven zeggen dat de trein heus zo weer gaat rijden. Dan  wordt de reiziger niet witheet en ondergaat hij/zij het ongemak in betrekkelijke lijdzaamheid.  Iedereen in Nederland weet immers dat we in een overbeladen treinnetwerk hebben. 

Deze week ben ik al twee keer met de bolide naar het werk gegaan - vroeg heen vroeg terug - en dat ging wonderwel voorspoedig. Steeds slechts 25 minuten. Toch vanmorgen maar weer met de trein, vanwege de lichamelijke beweging en het milieu. 

Vorige week stond ik twee keer een half uur op het onbemande station Zuilen. Op een klein stationnetje, 's ochtends in de vroegte... En dan die ingeblikte damesstem. 'Dames en heren!' Ik dacht dat die tekst niet meer mocht!

Natuurlijk is het vanochtend wéér zo. 'Dames en heren! De sprinter van 8 uur 6 naar Rhenen kan niet rijden. De volgende trein naar Rhenen komt om 8 uur 36.' Maar die andere trein dan? Die van 8 uur 14 naar Veenendaal, die een kwartier op Utrecht CS blijft staan? We hoeben toch niet allemaal naar Rhenen? Er zijn toch genoeg reizigers die maar naar Utrecht of Bunnik of Driebergen hoeven? Foutje van de plaatselijke onderafdeling communicatie?

Nou ja waar gaat het hememaal over. Dat je daar 's ochtend in de vroegte op dat stationnetje een half uur staat te blauwbekken terwijl je dus nog een heel half uur lekker warm naast je liefje in je bedje had kunnen liggen. Daar gaat het over.

Geen opmerkingen: